Blood clot stability is a prerequisite for a successful GBR procedure. This can be predictably achieved with a membrane and stabilization media. Membrane selection is based on the type of the osseous defect to be treated, whereas the type of membrane determines the stabilization technique. Specifically the horizontal defects can be treated with resorbable membranes stabilized with sutures or pins and the vertical or combined defects require non resorbable membranes reinforced with titanium mesh, stabilized either with pins or screws. The is based on the membrane stiffness and the underlying bone quality.
H σταθεροποίηση του πήγματος αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για ομαλή επούλωση. Ειδικά σε περιπτώσεις Καθοδηγούμενης Οστικής Ανάπλασης η σταθεροποίηση της μεμβράνης και των μοσχευμάτων είναι επιβεβελημένη, προκειμένου να υπάρξει η αδιατάρακτη διαφοροποίηση των αρχέγονων μεσεγχυματικών κυττάρων και ο πολλαπλασιασμός τους.
Αυτό μπορεί να επιτευχθεί είτε μέσω υποπεριοστικής συρραφής η οποία βασίζεται στην όμορη καθήλωση της μεμβράνης μέσω των τάσεων των ραμμάτων (κύρια για μεμονωμένες αναπλάσεις, οριζόντια ελλείματα και απορροφήσιμες μεμβράνες), είτε μέσω των καρφίδων ή βιδών σταθεροποίησης (μεγαλύτερης έκτασης αναπλάσεις, οριζόντια και κάθετα ελλείματα).
Το είδος της μεμβράνης απορροφήσιμη ή μη, εξαρτάται από το είδος του ελλείματος. Συγκεκριμένα σε οριζόντια ελλείματα επιλέγονται κύρια οι απορρροφήσιμες μεμβράνες, ενώ σε κάθετα ελλείματα ή σε συνδυασμό τους, επιλέγονται οι μη απορροφήσιμες και ιδιαίτερα οι ενισχυμένες με πλέγμα τιτανίου.
Η επιλογή των μέσων σταθεροποίησης βασίζεται στο είδος της μεμβράνης που θα χρησιμοποιηθεί (απορροφήσιμη ή μη) και στον τύπο του υποκείμενου οστού. Προκειμένου για απορροφήσιμες μεμβράνες μπορούν να χρησιμοποιηθούν καρφίδες και όχι βίδες σταθεροποίησης, προκειμένου να αποφευχθεί η περιστροφή της μεμβράνης κατά την κοχλίωση τους. Προκειμένου για μη απορροφήσιμες μεμβράνες η επιλογή μεταξύ των καρφίδων ή βιδών σταθεροποίησης βασίζεται στη βαθμό δυσκαμψίας (stiffness) της μεμβράνης και στη ποιότητα του υποκειμένου οστού.
